Wat doet een gebroken reputatie met een mens? Sihame, Veerle, Jan kunnen ervan meespreken. Als geëngageerde onderneemster, populaire burgemeester, bekende kandidaat-rector maakten ze fouten en de media brachten het naar buiten. Wij smulden ervan, en gingen verder met ons leven. Maar voor hen staat de klok voortaan stil. In dit stuk uit de Groene Amsterdammer zitten interessante gedachten over het maken en kraken van iemands reputatie.
1. De jacht op iemands reputatie kwam sinds de #MeToo-beweging in een stroomversnelling. Er wordt vandaag genoten van de val van openbare figuren die een misstap begaan. Niet altijd strafbare feiten, maar erg genoeg om verontwaardiging op te wekken van het publiek op de tribune.
2. De media lanceren de aanklacht, Twitter doet de rest. Op sociale media oordelen en veroordelen we, én bepalen we de strafmaat. En vaak is deze publieke opknoping groter dan de overtreding zelf. De val van machtige figuren is een vorm van vermaak geworden.
3. Het gevolg: het doelwit kent eeuwige schaamte, en verliest het verhaal van zijn leven. Alsof die ene fout nu voorgoed bepaalt wie of wat je was.
Omring je als publiek figuur met tegensprekers die voeling hebben met samenleving. Ze kunnen je behoeden voor misstappen. En zo niet om juist, zorgzaam en betrokken te reageren.